ضیافت عاشقانه هواداران امپولی با كریستیانو رونالدو
 |
روزنامه لااستامپا در گزارشی خواندنی، ضمن مروری بر بخش‌هایی از حواشی و لحظات كمتر دیده شده از دیدار یوونتوس و امپولی، پرتره‌هایی نوشتاری از علاقه‌مندی طرفداران امپولی به كریستیانو رونالدو؛ علی‌رغم فروپاشی رویایی شكست بیانكونری‌ها توسط تیم محبوبِ شهرشان را نقل كرده است.
شاید رونالدو تصمیم داشته باشد بعد از سالها حضور در اِل‌كلاسیكو، برای نخستین بار جدال رئال و بارسا از تلویزیون ویلایش در تورینو تماشا كند. دیگر هیچكدام از تیفوسی‌های كهكهشانی نامش را در ورزشگاه صدا نخواهند زد و هرگز امیدی به خلق معجزه از سوی او نخواهند داشت؛ این اما پایان افسانه رونالدو نیست. او كمی آنسو تر و یك شب پیش از ال كلاسیكو در ورزشگاه كارلو كاستلانی با گلی خارق‌العاده، باعث تحسین و تشویق 16 هزار تماشاگر حاضر در این استادیوم شد. تماشاگرانی كه تعدادشان شاید به اندازه میلیون‌ها چشم نظاره‌گرِ تقابل غول‌های اسپانیایی نباشد اما عشق نخستین دیدار با رونالدو، بسیاری از آنها را با رقم‌هایی همچون 500 یورو عازم خیابان المپیایِ شهر امپولی، در كنار خط راه‌آهن فلورانس تا پیزا كرده بود.
ساعت 18 كه شد؛ لحظه دیدار هیجان‌انگیز با كریستیانو فرا رسید. آنها در آرزوی دیدار او بودند غافل از آنكه امشب شبِ محبوب آنهاست و او قرار است بعداز 54 دقیقه به دشمن بالفطره آنها مبدل شود. سوت پایان كه نواخته می‌شود، رونالدو در كانون توجهات قرار می‌گیرد. برنده جایزه پوشكاش و صاحب 5 توپ طلای فیفا به تنهایی و یك‌تنه منجی یوونتوس شد تا بیانكونری‌ها در شهر كوچكِ استان فلورانس سرنگون نشوند. اَبَر ستاره، امپولیِ سخت‌كوش و جسور را در 16 دقیقه تنبیهی جانانه می‌كند تا با هدیه پیروزی به جای شكست به تیمش، به نزدیك‌ترین فاصله ممكن با صدر جدول گلزنان سری آ نیز برسد.
هواداران آتزوری (لقبِ امپولی) كه یك نیمه را با رویای شكست یوونتوس و رونالدو پشت سر گذاشتند، پس از آب شدن رویایِ بزرگ‌شان، احترام به كریستیانو رونالدو؛ همان قاتلِ مهیبِ آرزوهایشان را فراموش نمی‌كنند و با اشاره به عملكرد و گل دوم او؛ فریاد bellissimo، bellissimo سر می‌دهند.
آلفردو 17 ساله است و با پوستری مچاله شده از رونالدو در حالیكه لباس آبی امپولی را بر تن كرده است، او را تشویق می‌كند. او به خبرنگار ما می‌گوید:
دلم می‌خواهد دوباره از طریق اینترنت چندباری دیگر گل دوم رونالدو را ببینم. این گل را هیچ‌وقت فراموش نمی‌كنم. بهترین گلی كه امپولی در سالهای اخیر خورده بود همین بود. زنده باد رونالدو، زنده‌باد امپولی.
رونالدو در امپولی؟ اگر از خوشحالی نمیرم، حاضرم صبح تا شب كار كنم و همه حقوقم را به او بدهم تا در تیم ما بازی كند. با او قسم می‌خورم امپولی قهرمان ایتالیا می‌شود.
اظهارات صادقانه و نابِ این نوجوان می‌تواند دورنمایی از احوالات و احساسات بسیاری از هوادارانِ دیگر تیم كوچكِ امپولی در غرب ایتالیا باشد. تیمی كه ویترینِ افتخاراتش تنها به كسب دو مقام قهرمانی در رقابت‌های سری B و یكبار حضور در رقابت‌های جام یوفا محدود می‌شود.
شاید فوتبال‌دوستانِ امپولی برای دیدار دوباره با رونالدو در شهر كوچك‌شان باید یك سال دیگر صبر كنند اما خاطره گل تماشایی كریس به تیم محبوب‌شان را به عنوان شیرین‌ترین خاطره تلخ زندگی هواداری‌شان به خاطر خواهند سپرد.
